Dieta 1000 kcal

Celem diety ubogoenergetycznej jest redukcja masy ciała, zapewnienie prawidłowego funkcjonowania organizmu, zapewnienie pacjentowi dobrego samopoczucia oraz zapewnienie uczucia sytości poprzez ograniczenie uczucia głodu. Dieta powinna dostarczyć otyłemu pacjentowi odpowiednią ilość składników odżywczych.

Wyróżniamy trzy rodzaje diet ubogoenergetycznych w zależności od ich energetyczności dobowej:

• dieta bardzo niskoenergetyczna (poniżej 800 kcal na dobę)
• dieta niskoenergetyczna (pomiędzy 800 a 1200 kcal na dobę)
• zbilansowana dieta nikoenergetyczna (powyżej 1200 kcal na dobę)

Z powyższych informacji wynika, że dieta 1000 kcal to dieta niskoenergetyczna.

DIETA 1000 KCAL JADŁOSPIS

Jadłospis w diecie 1000 kcal powinien dostarczać 1000 kcal dziennie z pożywienia. Stosując diety ubogoenergetyczne w tym między innymi dietę 1000 kcal pacjenci powinni zwracać uwagę na wybór odpowiedniej metody technologicznej w przygotowywaniu potraw. Najkorzystniejszą obróbką jest gotowanie w małej ilości wody i na parze, w szybkowarach, duszenie bez obsmażania, pieczenie w folii oraz pergaminie. Warzywa i owoce najlepiej spożywać w formie surowej lub poddane krótkiej obróbce termicznej. Spożywanie warzyw i owoców ze skórką zabezpiecza przed stratami błonnika.

DIETA 1000 KCAL EFEKTY

Przebieg procesu redukcji powinien przebiegać powoli, lecz systematycznie. Już niewielka utrata masy ciała przynosi pacjentowi korzyści zdrowotne. Wykazano, że redukcja masy ciała co najmniej o 5% od masy wyjściowej poprawia kontrolę parametrów glikemii. Według rekomendacji Polskiego Towarzystwa Diabetologii bezpieczny dla zdrowia jest deficyt kaloryczne w przedziale pomiędzy 500 a 700 kcal na dobę. Inne źródła dopuszczają deficyt pomiędzy 500 a 1000 kcal na dobę.

Docelową konsekwencją stosowania diety niskoenergetycznej powinno być zmniejszenie wartości wskaźnika BMI poniżej 25 kg/m², czyli wskazującego na prawidłową masę ciała. Pacjent powinien osiągnąć należną masę ciała bez ryzyka utraty zdrowia oraz umieć ją utrzymać po zakończeniu leczenia dietetycznego. U pacjentów z otyłością trudno jest uzyskać prawidłową masę ciała, należy jednak pamiętać, że nawet najmniejsza redukcja może już dawać poprawę stanu zdrowia oraz zmniejszać zaburzenia metaboliczne.

Dietoterapia chorób związanych z otyłością ma na celu zapobiegać oraz ograniczać ich powikłania. Wykorzystywana w tym celu dieta ubogoenergetyczna ma na celu:

• poprawę parametrów glikemii u pacjentów z cukrzycą typu 2 lub z nieprawidłową tolerancją glukozy
• obniżenie ciśnienia tętniczego krwi u pacjentów z nadciśnieniem 
• obniżenie stężenia cholesterolu całkowitego, frakcji LDL, TG oraz zwiększenie frakcji HDL 
• poprawę komfortu życia u pacjentów z bezdechem sennym poprzez jego zmniejszenie, a najlepiej całkowite ustąpienie
• wyregulowanie cyklu miesiączkowego 
• zwiększenie funkcji reprodukcji u pacjentek z zaburzeniami płodności
• poprawę tolerancji wysiłku w czasie aktywności fizycznej oraz codziennym funkcjonowaniu
• poprawę gojenia się ran
• poprawę działania układu odpornościowego
• zmniejszeniu ryzyka choroby zatorowo-zakrzepowej 

DIETA 1000 KCAL EFEKTY PO MIESIĄCU

Przewidując redukcję nadmiernych kilogramów należy pamiętać, że deficyt 1000 kcal spowoduje redukcję 1kg, a 500 kcal – 0,5kg na tydzień. W celu obliczenia zapotrzebowania energetycznego pacjenta należy wziąć pod uwagę płeć, wiek, aktywność fizyczną oraz wartość podstawowej przemiany materii.

Jakich efektów można spodziewać się stosując dietę 1000 kcal? To zależy jakie jest nasze dzienne zapotrzebowanie energetyczne. Zakładając, że nasza całkowita przemiana materii to 2000 kcal na dobę, to stosując dietę 1000 kcal dziennie zredukujemy 1 kg masy ciała w ciągu tygodnia. W perspektywie miesiąca to utrata 4 kg. Należy jednak pamiętać, że w praktyce bardzo rzadko zakładamy aż tak duży deficyt. 

DIETA 1000 KCAL PROSTY JADŁOSPIS

Stosując dietę 1000 kcal lub jakąkolwiek inną warto zadbać o to aby posiłki z jadłospisu były proste w przygotowaniu i nie zabierały nam dużo czasu. Dzięki temu nie zniechęcimy się i uda nam się osiągnąć zamierzony efekt.

W diecie ubogoenergetycznej białko zaleca się w ilości 0,8-1g/kg należnej masy ciała co stanowi normą fizjologiczną. Wyjątkiem są kobiety w ciąży, w okresie laktacji, dzieci oraz młodzież, a także w schorzeniach przebiegających z wyniszczeniem. Składnik ten powinien pochodzić z produktów zwierzęcych tj. chude mleko, mięso, ryby, drób, twarogi, jaja w ograniczonej ilości, dobrej jakości wędliny oraz z produktów roślinnych. Ograniczeniu podlega mięso czerwone ze względu na zawartość składników o działaniu predysponującym do miażdżycy.

Tłuszcz w diecie ubogoenergetycznej stanowi około 25-35% dobowego zapotrzebowania energetycznego. Należy pamiętać o tym, że nie więcej niż 7% stanowią nasycone kwasy tłuszczowe. Z wielonienasyconych kwasów tłuszczowych pochodzi nie więcej niż 10%, w tym minimum 3% z niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych. Pozostała część jest zarezerwowana dla jednonienasyconych kwasów tłuszczowych. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe powinny pochodzić z tłuszczów roślinnych oraz oleju rybiego. Ich rolą jest obniżenie stężenia cholesterolu oraz triglicerydów we krwi. Stosowanie żywności o obniżonej zawartości tłuszczu ma sens tylko wtedy, gdy są to produkty z równocześnie obniżoną kalorycznością. Należy pamiętać, że tłuszcz w produktach jest często nie widoczny gołym okiem tzw. „ukryty tłuszcz”, którego źródłem są żółte ser, podroby i pasztety, tłuste wędliny, posiłki fast food oraz chipsy.

Węglowodany jako podstawowe źródło energii w diecie ubogoenergetycznej powinny stanowić 45-55% dobowego zapotrzebowania energetycznego. Istotne jest, aby ich ilość nie była mniejsza niż 100g/dobę w celu zabezpieczenia białka ustrojowego. Ich główne źródło powinny stanowić pełnoziarniste produkty zbożowe, świeże warzywa i owoce o niskim indeksie glikemicznym oraz z produktów skrobiowych. 

Odpowiednia ilość zalecanych węglowodanów dostarcza pacjentowi niezbędną ilość błonnika pokarmowego. Jego spożycie w diecie ubogoenergetycznej powinno wynosić ponad 25-30 g/dobę. Dzięki właściwości rozpuszczania błonnika w wodzie, następuje pęcznienie treści pokarmowej oraz zwalnianie opróżniania żołądka a tym samym dłuższe uczucie sytości. Najlepszym jego źródłem jest pełnoziarniste pieczywo, pieczywo typu graham, grube kasze, brązowy ryż, płatki owsiane i jęczmienne, świeże warzywa i owoce.

Wykluczeniu z diety 1000 kcal lub ograniczeniu do minimum powinien być alkohol głównie ze względu na jest wysoką energetyczność. Pacjent musi mieć świadomość, że 1g alkoholu etylowego dostarcza z dietą aż 7kcal. Podobnie jak w innych dietach leczniczych należy pamiętać, że mamy do czynienia z osobami chorymi, często przyjmującymi leki, dlatego istotne jest zminimalizowanie interakcji zachodzącymi pomiędzy substancjami aktywnymi a alkoholem. Najprostszym rozwiązaniem jest wykluczenie z diety alkoholu. 

DIETA 1000 KCAL JADŁOSPIS NA CAŁY MIESIĄC

Planując jadłospis na cały miesiąc warto zadbać o to aby posiłki były dobrze zbilansowane i składały się z różnorodnych, najlepiej sezonowych produktów. W diecie powinno być dużo warzyw oraz owoców, w formie surówek, sałatek lub warzyw gotowanych. Wybrane produkty powinny stanowić źródło błonnika pokarmowego, witamin, falonoidów oraz wszystkich pierwiastków. 

Należy pamiętać, że dieta 1000 kcal to dieta niskoenergetyczna, która nie powinna być stosowana na własną rękę. Tak ubogoenergetyczne diety powinny być wprowadzane tylko pod okiem doświadczonego dietetyka klinicznego.